Δεν ξέρω πότε θα διαβάσεις αυτές μου τις σκέψεις. Τις τελευταίες ώρες του 2011 ή τις πρώτες του 2012. Αυτό δεν έχει τόσο σημασία, όσο η δυνατότητα να μοιραστώ μαζί σου κάποιες σκέψεις που τις ονομάζω Αποχαιρετισμό και Κάλεσμα. Γιατί κάθε Αποχαιρετισμός φέρνει ένα Κάλεσμα, και γιατί κάθε Κάλεσμα εμπεριέχει έναν Χαιρετισμό.
Λοιπόν φίλη και φίλε μου αυτή τη χρονιά κάπου συναντηθήκαμε. Με όποιον ρόλο και να έγινε αυτή η συνάντηση ή με όποια αφορμή. Είτε σε επαγγελματική αναζήτηση και συνεργασία, είτε διαβάζοντας κάποιες γραμμές ενός από τα βιβλία μου, είτε μιλώντας στα κοινωνικά δίκτυα, είτε στις πλατείες και τις πορείες ενάντια στο ξεπούλημα της πατρίδας και του αύριο μας, είτε σε κάποιο από τα Blog που διαπραγματευόμαστε την άποψη μας για τη ζωή. Σε ευχαριστώ λοιπόν για αυτή τη συνάντηση και πιστεύω να ήταν μια καλή συνάντηση για εσένα.
Τέτοιες στιγμές όλοι συνηθίζουν να κάνουν έναν απολογισμό αυτής της χρονιάς και να διατυπώνουν ευχές για την καινούργια. Αυτή τη στιγμή διαλέγω και εγώ για να σας μιλήσω από την δική μου οπτική γωνία. Και να μοιραστώ λίγα πράγματα με εσάς.
Αφήνω πίσω δεν σημαίνει ξεχνώ: Ας αφήσουμε λοιπόν το 2011 πίσω μας. Αυτό δεν σημαίνει πως ξεχνάμε ότι το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας έχει για καλά υποθηκευθεί. Ας φροντίσουμε λοιπόν να τιμωρηθούν όσοι είχαν ενεργή συμμετοχή και συνενοχή σε αυτό. Με τον τρόπο που ξέρει η Δημοκρατία. Και ας είμαστε πιο σοφοί στις επιλογές μας. Μα πάνω από όλα, και πρώτα από όλα ας καταλάβουμε πως υπαρκτός Πολίτης είναι μόνον ο Ενεργός πολίτης. Ας σηκωθούμε από τον καναπέ και ας βροντοφωνάξουμε με κάθε τρόπο: Φτάνει δεν πάει άλλο.
Αφήνω πίσω τις συναισθηματικές βαλίτσες: Υπήρξαν και κάποιοι που μας πλήγωσαν που μας στενοχώρησαν στη προσωπική και επαγγελματική μας ζωή. Ας το αφήσουμε πίσω. Ας μην το κουβαλήσουμε μαζί, σαν συναισθηματική βαλίτσα με τόνους φορτίο , τη νέα χρονιά. Ας αποδεχθούμε τους άλλους όπως είναι. Ας καταλάβουμε πως αν αντέδρασαν έτσι, αυτό κατά βάση , δεν είχε να κάνει με εμάς, αλλά με αυτούς και με τα δικά τους προβλήματα, και τις δικές τους βαλίτσες. Ας μην βαλθούμε να τους αλλάξουμε. Ας τους επιτρέψουμε να είναι αυτό που είναι, έτσι απλά. Τώρα αν χωράν στη ζωή μας ή όχι, αυτό είναι άλλο πράγμα.
Κάθε τέλος είναι μια αρχή: Έτσι είναι, ο νόμος της ζωής. Κάθε τέλος είναι μια αρχή, και την εμπεριέχει. Ας κρατήσουμε μαζί μας λοιπόν τα καλά πράγματα που μας συνέβησαν- και σίγουρα υπήρξαν και μάλιστα πολλά- το 2011. Και πάνω τους να κτίσουμε το 2012. Να κάνουμε μια νέα αρχή . Σε όλα. Αλήθεια. Αν σε κάθε τομέα της ζωής σας ΚΑΝΑΤΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ, ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα κάνατε; Ας το κάνουμε συνειδητά λοιπόν , από την πρώτη ημέρα του 2012. Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, και τότε τα ίδια τα πράγματα θα αλλάξουν.
Ο καθένας είναι σημαντικός: Όλοι μας είμαστε δημιουργήματα του Θεού, αυτής της ανώτερης δύναμης (όπως και να την αποκαλεί κάποιος λόγω διαφορετικών πιστεύω). Όλοι αξίζουν την αγάπη, την ευτυχία, την υγεία , την αφθονία. Μπορούμε να λάβουμε σπουδαία μαθήματα από όλους. Όπως και μπορούμε να συνεργαστούμε με όλους για κάποιους κοινούς σκοπούς, χωρίς να προτάσσουμε τον εγωισμό και την ανάγκη δικής μας πρωτοκαθεδρίας.
Γνωρίζω τον εαυτό μου και δεν κρίνω: Αν αναλογιστείτε λίγο, από το «γνώθι σαυτόν», των αρχαίων μας προγόνων, με την ενσωματωμένη ανάγκη αυτογνωσίας και αυτεπίγνωσης, βρεθήκαμε στην άκριτη ανταγωνιστικότητα του «δυτικού» πολιτισμού που η κριτική των άλλων έχει γίνει η πρώτη αρετή. Είναι η καταλληλότερη στιγμή να αναρωτηθούμε :Ποια είναι η αποστολή μας; Τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε; Αυτά που κάνουμε συνάδουν με την αποστολή μας;. Θα μας οδηγήσουν εκεί που θέλουμε; Τι πρέπει να κάνουμε το 2012 για να πάμε τελικά εκεί που πραγματικά θέλουμε;
Αναλαμβάνω την ευθύνη: Ας αναλάβουμε την ευθύνη την πρωτοβουλία της δικής μας ζωής. Οι σκέψεις τα συναισθήματα και οι δράσεις (όσα κάναμε και όσα δεν κάναμε) έχουν πολύ μεγάλο κομμάτι της ευθύνης για εδώ που είμαστε σήμερα. Όπως και το τι τώρα σκεπτόμαστε , νιώθουμε και κάνουμε θα προκαλέσει το αύριο μας, θα το δημιουργήσει. Ας κάνουμε αυτό που περνάει από το χέρι μας για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας, ας αγγίξουμε και βοηθήσουμε να βελτιωθεί η ζωή των άλλων που είναι οι αγαπημένοι μας , αλλά και του καθενός που συναντάμε. Γιατί είναι κομμάτι μας , όπως και εμείς δικό του κομμάτι.
Υπάρχει μόνο το ΤΩΡΑ: Ας ζήσουμε με ζωντάνια το ΤΩΡΑ την κάθε στιγμή, γιατί μόνο το τώρα υπάρχει . Το χθες έφυγε, και μόνο αναμνήσεις –καλές ή κακές- και συνήθως περιορισμούς και φόβους αφήνει. Ας μην του επιτρέπουμε να εισχωρεί στη στιγμή και να μας στερεί την χαρά να την ζούμε στο ΤΩΡΑ. Και το αύριο δεν υπάρχει. Μάλιστα όταν έρθει θα είναι ένα άλλο ΤΩΡΑ. Ας μην αφήνουμε επίσης το αύριο να μας αποσπά από τη ζωή που εξελίσσεται ΤΩΡΑ. Και ας μην αναβάλλουμε επίσης για αύριο πράγματα που μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Ας πούμε σε αγαπώ σε αυτούς που πρέπει, ας μοιραστούμε όμορφο ποιοτικό χρόνο, σχέσεις στοργής, αγάπη , προσφορά, ένα απλό χαμόγελο και ένα απλόχερο ευχαριστώ
Γίνομαι πρώτα εγώ το παράδειγμα: Και τελικά, μην περιμένουμε να κάνουν κάτι οι άλλοι για να αλλάξει η δική μας ζωή. Εμείς να δώσουμε το παράδειγμα. Να ηγηθούμε της δικής μας ζωής. Με τις αξίες που θέλουμε να βλέπουμε και γύρω μας. Με την αποφασιστικότητα το θάρρος, την ειλικρίνεια, και την ακεραιότητα. Ας γίνουμε εμείς οι πρωταθλητές της ζωής μας.
Όπου κι αν συναντηθήκαμε, σας ευχαριστώ και σας εύχομαι να κάνετε το 2012 την καλύτερη χρονιά της ζωής σας. Είναι στο χέρι σας. Είναι στο χέρι μας.
Ο φίλος σας
Μιχαήλ Μαυροβουνιώτης
